แผนรักแผนร้าย ตอนที่ 13

อ่านละคร แผนรักแผนร้าย ตอนที่ 13 วันที่ 16 มี.ค. 56


อ่านละคร แผนรักแผนร้าย ตอนที่ 13 วันที่ 16 มี.ค. 56

“คุณอาทานยาคลายเครียดไปแล้วค่ะ อีกประเดี๋ยวคงหลับ คุณมารับฉันได้เลย”
“โอเค ไม่เกิน 20 นาที เธอลงมารอได้เลย”
กอหญ้าวางสาย เดินกลับมาในห้องนั่งเล่น นภดารานั่งเอนซบกับพนักโซฟา กอหญ้าเดินไปจับให้เอนสบาย เอาหมอนรองศีรษะให้ แล้วพนมมือพูดเบาๆ
“ยกโทษให้หนูนะคะ คุณอา หนูทำไปเพราะหนูรักคุณอาจริงๆ นะคะ”

รถอิศรขับออกจากบ้านไปด้วยความเร็วสูง และไม่นานนัก อิศรขับรถแล่นมาบนถนนสายหนึ่ง ส่วนบนถนนอีกเส้นหนึ่ง นพดลกำลังขับรถมาตามทาง เป็นรถบรรทุกที่เป็นตู้ขนของ ด้านหลังปิดมิดชิดตามองสัญญาณที่อยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ของตน


นพดลยิ้มออกมาพูดกับตัวเอง
“เสร็จกูล่ะ”

ทางด้านพเยียแต่งตัวทะมัดทะแมงพร้อมออกจากบ้าน นั่งจิบกาแฟวางมาดอย่างสง่าอยู่ที่หัวโต๊ะแทนที่นภัสรพีเพียงลำพัง สีหน้านิ่งเฉย รอคอยบางอย่าง โทรศัพท์มือถือดังขึ้น
“ได้เรื่องไหมพี่”
นพดลจอดรถหลบมุมซุ่มดูอยู่ที่หน้าคอนโดอิศร
“ไอ้อิศรมันมาที่คอนโด” นพดลบอกชื่อคอนโด
“คุณแม่คงอยู่ที่นั่นแน่ๆ” พเยียดูนาฬิกา “เดี๋ยวเค้าจะออกมาหาฉัน พี่ลองดูซิ ทำยังไงถึงจะจับตัวคุณแม่มาได้”
“โน่นไงลงมาแล้ว...เอ๊ะ”
นพดลเห็นกอหญ้าเดินเข้ามาหาอิศรที่รออยู่ที่รถ แล้วขึ้นรถขับออกไป
“พเยีย มันออกไปกันแล้ว กอหญ้าไปกับไอ้อิศร แต่หม่อมหลวงนภดาราไม่ได้ไปด้วย”
พเยียลุกพรวด หงุดหงิดขึ้นมา “นี่คุณแม่หลอกฉันหรือนี่”
“เอาไงต่อ จะให้พี่ตามไหม”
“ไม่ต้อง...พี่อยู่ที่นั่นแหละ หาทางจับตัวคุณแม่มาให้ได้”
“แล้วพเยียล่ะ”
“ในเมื่อนังกอหญ้ามันอยากเจอฉัน ฉันก็จะจัดให้”
พเยียวางสาย หยิบกระเป๋าถือข้างตัวมาเปิดดู เห็นปืนสั้นที่นพดลให้ไว้วันก่อนอยู่ข้างใน

ขณะที่นพดลกำลังจะเข้าไปที่ล้อบบี้คอนโด แต่ดันเห็นชิษณุพงษ์มา เลยชะงัก หลบมุมแอบมองอยู่
ชิษณุพงษ์มาติดต่อที่เค้าน์เตอร์
“ผมมาขอพบแขกที่พักอยู่ในห้อง 201 ครับ ห้องของคุณอิศรน่ะ”
“อ๋อ คุณกอหญ้ารึเปล่าครับ...เพิ่งออกไปตะกี๊นี้เอง คุณอิศรขับรถมารับไป” รปภ.ซึ่งอยู่ตรงนั้นบอก
ชิษณุพงษ์ถามต่อ “แล้วคุณนภดาราล่ะครับ”
“น่าจะยังอยู่ครับ...เดี๋ยวผมโทรแจ้งก่อน”
รปภ.กดโทรศัพท์ นพดลแอบสังเกตการณ์อยู่ ขณะที่ที่รปภ.บอกชิษณุพงษ์
“ไม่มีคนรับสายเลยครับ”
ชิษณุพงษ์ฉงน “หรือว่าไม่อยู่”
“น่าจะอยู่นะครับ คุณเค้าไม่เคยออกจากห้องไปไหน” รปภ. ว่า
ชิษณุพงษ์เอะใจ นึกเป็นห่วง “หรือว่าจะเป็นอะไร ยิ่งไม่ค่อยสบายอยู่ด้วย คุณไปกับผม ไปเรียกที่ห้องดีกว่า”

รปภ. พยักหน้า หันไปเปิดลิ้นชักตู้ หยิบกระเป๋าใบใหญ่ออกมา ซึ่งข้างในเป็นกุญแจสำรองฉุกเฉิน
“ผมเอากุญแจสำรองไปด้วยดีกว่า”
ชิษณุพงษ์กับรปภ. ออกไป
นพดลออกมาจากมุมที่ซ่อน ตรงมาที่เคาน์เตอร์ เปิดดูข้อมูลที่จอคอมพ์ที่เปิดทิ้งไว้
“ห้อง 201 ชั้น 20”
นพดลคิดๆ จะไปยังไงดี
ไม่นานนักชิษณุพงษ์กับรปภ. ออกจากลิฟต์ เดินแกมวิ่งไปที่หน้าห้องอิศร ชิษณุพงษ์กดออด
“คุณอาดาราครับ”
ชิษณุพงษ์ทั้งกดออด ทั้งเคาะประตู
“คุณอาดาราครับ นี่ผมเองครับ ชิษณุพงษ์”
ไม่มีใครมาเปิดประตู ข้างในยังเงียบ ชิษณุพงษ์ตัดสินใจขยับลูกบิด ประตูใส่กลอน
ชิษณุพงษ์ใจเสีย “เปิดเข้าไปดีกว่าครับ”
รปภ.เปิดกุญแจห้องอิศร ระหว่างนั้นประตูลิฟต์ขนของเปิดออก นภดลย่องออกมา ขณะที่ชิษณุพงษ์กับรปภ. เข้ามาในห้อง

“คุณอาดาราครับ”
ชิษณุพงษ์ เห็นนภดารานั่งซบหลับอยู่ที่โซฟา ชิษณุพงษ์ ปราดเข้าไปหาอย่างตกใจ รปภ.ตามเข้ามาด้วยอย่างพร้อมช่วยเหลือเต็มที่
“คุณอาครับ คุณอา เป็นอะไรหรือเปล่า”
ชิษณุพงษ์เข้าไปเขย่าปลุกนภดาราเบาๆ
“คุณอาดาราครับ” ชิษณุพงษ์หันไปพูดกับ รปภ. “ช่วยเรียกรถพยาบาลเลยครับ”
นภดาราค่อยๆ รู้สึกตัว ถามงงๆ “ชิษณุพงษ์?”
ชิษณุพงษ์หันกลับมาหานภดาราอย่างดีใจ
“คุณอา...คุณอาเป็นอะไร” นภดาราพยายามเรียกสติกลับมา “แล้วกอหญ้าไปไหนครับ ทำไมทิ้งคุณอาไว้คนเดียวอย่างนี้”
“กอหญ้า...กอหญ้าไม่อยู่” ชิษณุพงษ์พยักหน้า นภดาราเดาเรื่องออก “กอหญ้าต้องออกไปหาพเยียแน่ๆ”

สีหน้านภดาราหวาดหวั่นและวิตก เป็นห่วงกอหญ้าเอามากๆ
อิศรขับรถมาจอดตรงริมถนน บริเวณหน้าสวนสาธารณะที่อยู่ติดริมแม่น้ำ อิศรดับเครื่องยนต์ สอดสายตามองเข้าไปในสวน แล้วบอกกับกอหญ้า

“พเยียอยู่ไหน ไม่เห็นเลย”
กอหญ้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

พเยียอยู่ในรถ ที่จอดอยู่ริมถนนอีกด้าน กำลังรับสายกอหญ้า
“ว่าไง กอหญ้า”
“ฉันมาพบคุณแทนคุณอาดารา ท่านมีข้อเสนอ ที่อยากให้ฉันมาบอกกับคุณ”
พเยียยิ้มขณะบอก “ฉันรออยู่”
“คุณอยู่ตรงไหน”
“เธอเดินเข้ามาในสวนแล้วนั่งรอที่เก้าอี้” พเยียระบุสถานที่ “ฉันจะไปหาเธอเอง...มาคนเดียวนะ”
กอหญ้ากดวางสาย เห็นเบอร์โทร.เข้า
“ชิษณุพงษ์โทร.มา”
อิศรแย่งโทรศัพท์มา พูดกวนๆ โชว์พาวสุดขีด
“ฮัลโหล ผมอิศรเองครับ คุณชิษณุพงษ์ ไม่ทราบมีเรื่องอะไร”

ชิษณุพงษ์อยู่ที่คอนโด กดวางโทรศัพท์ หน้าตาหมั่นไส้อิศรนิดๆ
“กอหญ้าไปพบพเยียแทนคุณอาจริงๆ ด้วยครับ”
“ไม่น่าเลย กอหญ้าไม่น่าเอาตัวเองไปเสี่ยงแบบนี้”
“ผมว่ากอหญ้าทำถูกแล้วล่ะครับ คุณอาอ่อนแอมาก ถ้าไป อาจจะเสียทีพเยียก็ได้” ชิษณุพงษ์ เข้าใจความรู้สึกไม่อยากพูดถึงพเยียอีก “คุณอิศรก็อยู่ด้วย กอหญ้าคงไม่เป็นไร”
“ก็ขอให้จริงอย่างที่ชิษณุพูดเถอะ กอหญ้าเป็นคนอื่นแท้ๆ ถ้าเค้าต้องเจ็บตัวหรือเป็นอะไรไปเพราะเรื่องนี้ อาคงจะแย่”
ชิษณุพงษ์ตัดสินใจพูดอย่างระวัง “กอหญ้าอาจจะไม่ใช่ “คนอื่น” สำหรับคุณอาก็ได้นะครับ”
“ชิษณุว่าอะไรนะ”
นภดาราตื่นเต้น เริ่มมั่นใจว่าสิ่งที่ตนสงสัยอาจจะเป็นจริง

ส่วนกอหญ้าเดินมาถึงเก้าอี้ที่นัดกับพเยีย อิศรจะเดินตามเข้ามาด้วย กอหญ้าหันไปไล่
“ไปได้แล้วค่ะ ตะกี๊ที่โทร.นัดกัน คุณพเยียสั่งให้ฉันมาคนเดียว”
อิศรยังงอแงสุดๆ ไม่ยอมไป “ฉันไปนั่งที่เก้าอี้ตัวโน้นก็ได้”
กอหญ้าหมั่นไส้เลยต้องขู่ “เค้าเห็นคุณแล้วไม่ยอมออกมา แผนของคุณอาก็เสียหมดนะคะ”
อิศรจำใจเดินออกไป แล้วหันมาสั่งอีก
“ฉันอยู่ในรถนะ แต่ไม่ต้องกลัว ฉันจะคอยมองเธอไม่คลาดสายตา”
อิศรเดินไปกอหญ้าลงนั่งรอ
ห่างออกไปจากบริเวณนั้น พเยียแอบอยู่หลังต้นไม้ โผล่หน้ามาแอบมอง หน้าตามีแผนร้าย

ฟากชิษณุพงษ์เล่าเรื่องให้นภดาราฟัง
“คุณแม่วันเพ็ญ แม่ชีที่อยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าบอกผมว่า พเยียไม่เคยมีล็อกเก็ตอะไรติดตัวมาเลย”
นภดาราไม่ได้ตกใจ “อาไม่แปลกใจหรอก พเยียคงหลอกพวกเราทุกคน อาแค่สงสัยว่า พเยียไปเอาล็อกเก็ตมาจากไหน”
ชิษณุพงษ์บอกนิ่งๆ ชัดๆ “มันเป็นของกอหญ้าครับ”
นภดาราตกตะลึง
ชิษณุพงษ์เล่าต่อ “คุณแม่วันเพ็ญบอกว่า ตอนที่พวกแม่ชีเจอกอหญ้า เค้าถูกทิ้งเอาไว้ที่หน้าโบสถ์ พร้อมกับล็อกเก็ตหน้าตาแบบที่คุณอาวาดส่งไปให้ผมที่มีแหวนวงนึงคล้องอยู่ ด้วยกัน”
นภดาราตัวเย็นวาบ ชิษณุพงษ์เอารูปถ่ายของกอหญ้ากับคุณแม่วันเพ็ญวางลง นภดาราคว้ามาดู เห็นแหวนรูปดาวชัดเจน
“แหวนรูปดาว แหวนที่พ่อของยายหนูให้ไว้กับอา”
นภดารายิ้มทั้งน้ำตา ความดีใจท้วมท้นล้นเอ่อขึ้นมาจนแทบจะพูดไม่ออก
ในที่สุดสิ่งที่ตนสังหรณ์ก็เป็นความจริง
“นี่หมายความว่า กอหญ้าเป็นลูกของอา”
“ครับ...ถ้าผมเดาไม่ผิด ทนายปราบคงพากอหญ้าลงมากรุงเทพฯ เพื่อพบคุณอา แต่เกิดอุบัติเหตุทำให้ทุกคนที่รู้เรื่องนี้ตายไปหมด พเยียเลยฉวยโอกาส ขโมยล็อกเก็ตมาหลอกพวกเราทุกคน”
นภดาราหน้าตากังวลขึ้นมาทันที

ไม่นานต่อมา นภดารากุลีกุจอรีบร้อนจะออกจากห้อง ท่าทีร้อนใจมาก
“เรารีบไปหากอหญ้ากันเถอะ ชิษณุพงษ์ อาเป็นห่วงลูก” ทั้งสองมาถึงประตู
ชิษณุพงษ์เปิดประตูให้นภดารา พอนภดาราเดินออกไป แล้วชะงักเมื่อเห็นนพดลยืนขวางอยู่นพดลคว้าตัวนภดารามาทันที เอาปืนจ่อ
“อย่าส่งเสียงนะ”
นพดลดันนภดาราเข้ามา ชิษณุพงษ์ถอยเข้ามาด้านใน ประตูห้องปิดลง
ชิษณุพงษ์ “แก...แกอย่าทำอะไรคุณอานะ”
“ฉันไม่ทำยัยนี่หรอกน่ะ”
นพดลดันนภดารามาถึงโซฟา แล้วหันมาแสยะยิ้มให้ชิษณุพงษ์
"คนอื่นล่ะไม่แน่"
ด้วยความว่องไว นพดลผลักนภดาราไปอีกทาง หยิบหมอนอิงขึ้นมา ยิงปืนผ่านหมอนไปที่ชิษณุพงษ์ 2 นัด โดนเข้าลำตัว ชิษณุพงษ์ล้มลง นภดาราตกใจ ผวาเข้าไปหาชิษณุพงษ์
“ชิษณุ”
นพดลดึงแขนนภดาราไว้
“มากับฉัน อย่าส่งเสียงหรือทำอะไรมีพิรุธนะ ไม่งั้น ลูกสาวแกที่อยู่กับนังพเยียตอนนี้ ตายแน่”
นภดารานิ่ง อึ้ง นพดลกระชากนภดาราออกไปนอกห้อง
“คุณอา”

ชิษณุพงษ์อ่อนแรงเต็มทน จึงนอนจมกองเลือดอยู่ตรงนั้น
ไม่นานต่อมา พเยียอยู่ที่มุมหนึ่งในสวน พูดสายกับนพดล ยิ้มด้วยความพอใจ

“ดีมาก พี่นพ พี่เอาตัวมันไปเก็บไว้ก่อน แล้วคอยฟังข่าวจากฉัน”
พเยียวางสาย แล้วเดินเข้าไปหากอหญ้า ที่นั่งรออยู่ห่างออกไปตรงจุดนัดพบ
ด้านกอหญ้ารอนานแล้ว จนเริ่มกระสับกระส่าย
“ทำไมนานจัง พเยียอยู่ไหนนะ”
พลันพเยียมายืนข้างหลัง
“ฉันอยู่นี่ มีอะไรว่ามา”
กอหญ้าลุกขึ้น หันมาเผชิญหน้า

อ่านละคร แผนรักแผนร้าย ตอนที่ 13 วันที่ 16 มี.ค. 56

ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย บทประพันธ์ : ไอริณ
ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย บทโทรทัศน์ : ทีมเอ็กแซ็กท์
ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย กำกับการแสดง : สันต์ ศรีแก้วหล่อ, วรวิทย์ ขัตติยโยธิน
ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย ออกอากาศทุกคืนวันพุธ-พฤหัส 20.10 - 21.40 น. ทาง ททบ. 5
ละครเรื่อง แผนรักแผนร้าย เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพุธที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556
ที่มา manager